Als jong meisje had ik een droom….
Ik wilde mensen helpen, veel mensen. Ik wilde opkomen voor mensen die vastliepen in hun leven en die er in hun eentje niet uitkwamen.
Later liep ik zelf vast. Onder andere, door de intensieve zorg voor mijn moeder, in combinatie met een zware baan. Mijn levenslessen begonnen toen echt.
Tijdens mijn jeugd, was ik haar maatje. Ik was een goede luisteraar en nam het altijd voor haar op. Toen zij ongeneeslijk ziek werd, stortte mijn wereld in.
Wat vergat ik?
Ik vergat goed voor mijzelf te zorgen. Deed mijn best op alle fronten. Was loyaal naar iedereen, mijn collega’s, mijn werkgever, familie, vrienden en mijn relatie. En op een gegeven moment eist dat zijn tol. Uitputting, paniekaanvallen en veel stress.
